|
| Ewa Strzałkowska: Jest taka miłość, Sierpc 2015 |
|
Ewa Strzałkowska pisze wiersze tak jak oddycha i jak zajmują ją codzienne czynności, kiedy gotuje, sprząta albo pije herbatę przy stole w kuchni. W jej przypadku nie ma potwierdzenia zbanalizowane powiedzenie: "poetą się nie jest, poetą się bywa". Ewa Strzałkowska jest poetką, ponieważ patrzy na świat inaczej niż wszyscy, ponieważ znajduje w świecie niezwykłą dla siebie i dla czytelników jej wierszy duchowość (metafizykę). Czasem wiersze Ewy wypełnia smutek. Jest to smutek pogodzony ze światem, własnymi ograniczeniami, smutek, któremu się wierzy. Smutek mądry, chociaż niewyrozumowany. Poetka ten smutek czasem nazywa, czasem nad nim się zastanawia, a czasem o nim zapomina, szukając jaśniejszych miejsc swojego życia. Świat poetycki wierszy Ewy Strzałkowskiej wypełniony jest ludźmi i przedmiotami, najrozmaitszymi zajęciami. A mimo to jest w nim jakaś dojmująca samotność, oddalenie, trudny do przekroczenia dystans, zarówno dla podmiotu mówiącego, jak i dla świata. To nie tylko świat okopuje się przed poetką, to również poetka okopuje się przed światem. W świecie poetyckim Ewy jest miejsce na śmiech i radość, jest zwyczajne, ludzkie pragnienie szczęścia bez łez i zmartwień. Niektóre obrazy poetyckie są zaskakująco świeże i oryginalne, ale najbardziej cenna jest forma poetycka, której daleko do naiwnych zabaw z językiem. A przede wszystkim dojrzałość refleksji kobiety, która stworzyła sobie świat utkany z delikatnych emocji, świat pozbawiony egzaltacji, świat pełen prawdy o macierzyństwie, miłości, samotności i ...smaku porannej kawy.
Promocja tomiku odbyła się w dniu 15 kwietnia 2015 r. w Ratuszu - siedzibie Towarzystwa Naukowego Płockiego Oddział w Sierpcu.
Ewa Strzałkowska, Jest taka miłość, Sierpc: Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Sierpeckiej, 2015, 39 s.
