|
4/99 |
|
|
Aktualne wydanie Archiwum Redakcja Komentarze Strona główna |
Poprzedni artykuł
Spis treści
Następny artykuł
|
|
"Ty stary koniu..."
Bogumiła Dumowska
Każdy z nas bywa poetą, bo poetą się bywa, a nie jest - nawet jeśli w kieszeni marynarki lub w torebce między szminką a dowodem osobistym czy prawem jazdy plącze się legitymacja Związku Literatów. Legitymacje nie są potrzebne poetom, nawet wtedy gdy próbują publikować swoje wiersze. Trudno wyżyć z poezji i zawsze tak było. Nakłady tomików poetyckich są niskie, bo poezji nie adresuje się do tłumów. Rewolucyjny, radziecki poeta - Włodzimierz Majakowski - kiedy to zrozumiał, rozstał się z życiem...Jego "Lewą marsz" jest świadectwem czasów, kiedy mówienie wierszy na stadionach sportowych było aktem politycznym. Poetą się bywa, kiedy człowiek przestaje wstydzić się wzruszenia, a jeszcze bardziej bywa się wtedy, gdy znajduje odpowiednie słowa, by te wzruszenia wyrazić. Bo tworzywem poezji jest słowo. Ks. Jan Twardowski, znakomity współczesny poeta (zawstydzony faktem bycia poetą i jeden z nielicznych posiadających licentia poetica) mówi w jednym ze swoich wierszy do człowieka, który zagubił w sobie naiwność, prostotę i wrażliwość dziecka: "ty stary koniu... Autorami wierszy drukowanych w tym numerze "Rozmaitości Sierpeckich" są młodzi ludzie (kiedyś nazwano by ich młodzieńcami), którzy podejmują odwieczny temat filozofii i poezji (szerzej: sztuki): temat sensu istnienia, zagadki bytu ludzkiego, temat, który z jednej strony ociera się o śmierć, a z drugiej strony o miłość. W podtekście tych wierszy ukryte jest przekonanie o braku odpowiedzi na fundamentalne dla człowieka pytanie o sens życia, ale obaj autorzy umieszczają w perspektywie obecność Boga symbolizującego próbę porządkowania świata (bytu) zawieszonego ( na chwilę) według Schopenhauerowskiej koncepcji zapożyczonej z filozofii Wschodu, między istnieniem a nie-istnieniem. Przeczytaj te wiersze z pytaniem skierowanym do samego siebie: czy jesteś już "starym koniem"? (Jeszcze nota o autorach: Dawid Piątkowski jest studentem I roku fizyki Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, Krzysztof to pseudonim ucznia III klasy sierpeckiego LO.) Spiritchaser`99Dzisiejszy świat Czy wolno kogoś kochać? gdy wszyscy poranieni Czy wolno komuś wierzyć? gdy zdrada w wszystkich tkwi Czy wolno bratać ludzi? gdy wszyscy podzieleni? Czy krzykniesz na ulicy? zostaw go to przyjaciel mój .........Ja 20/01/99 Krzysztof Czas wracać (fragmenty)Pakuj swe życie Czas już iść Odejdę z wiatrem Jak uschnięty liść Nikt po mnie nie płacze Jeden skrzypek smutno gra Kto był ważniejszy On czy może ja? (...) Rozprysłem się światłem Wodą się rozlałem Pomimo że nic nie mam Ktoś wie, że wygrałem Straciłem serce Ale życie mam Jak żyłem tak odejdę Rozbity i sam (...) Teraz czuję duchy Głęboko pod ziemią Zamknę je w mej duszy Nim się rozprzestrzenią Idą ze mną wszędzie Szklanymi tunelami Po chmurach nieba Piekła ulicami (...) Dzień ucieka nocy Noc przed dniem się kryje Cichy ten, kto skonał Cierpi ten, kto żyje Prowadź mnie mgło Podróżnika wrogu Prowadź za horyzont Do siedziby Bogów Zabierz mnie nad ocean Ponad gór korony Rozdziel me cierpienie Na cztery świata strony To ja podróżnik Jestem wiatru bratem Kochanką mi zorza Deszcz moim kamratem Każdy łuk tęczowy Jest moim spojrzeniem Każdy wschód słońca Moim odrodzeniem Z falą gnam do brzegu Wzlatuję nad pianą Rozbłyskam na niebie Piorunów całą gamą(...) Tańczę w Twoich oczach Spalam się w płomieniu Otaczam Cię powietrzem Gasnę w Twoim cieniu Z kota zielonych oczu Patrzę na Twe życie W krystalicznej wodzie Widzisz moje odbicie Z gór pędzę potokiem Rozlewam się w dolinie Wodospadu szumem Wymawiam Twoje imię Po ostrych zboczach gór Spadam lawinami Przy drodze po której idziesz Leżę kamieniami Otulę Cię śniegiem Pocałuję mrozem Drogę ku nieszczęściom Odetnę Ci wąwozem (...) Niby żyjesz, a jednak Życie Ci umyka Idź na cmentarz i zostaw róże Na grobie podróżnika Gdy będziesz wracać Popatrz na strugi deszczu spływające drogą Ty płaczesz po mnie A ja płaczę z Tobą Nirwana???Cóż mógł wiedzieć o niej Schopenhauer Może... To było dobre w czasach Zacofania i niewiedzy Dzisiejszy człowiek Może... Zrobić wszystko Może... Chodzić po Księżycu Badać Wenus, Marsa Może... Zniszczyć wszystko Całą cywilizację Może... Zniszczyć to co posiadł ...bo posiadł wszystko może... WALCZYĆ O SZCZĘŚCIE Lecz nie może jednego Nie może... Zapaść w stan nirwany Pół-życia, pół-śmierci Nie może... Jest zbyt doskonały Jest zbyt dobry Jest zbyt piękny ...przynajmniej w bożym planie Cóż mógł wiedzieć O nirwanie Schopenhauer ...kosmiczne NIC!!! 07/02/99 | ||
|
Poprzedni artykuł Spis treści Następny artykuł |
||