Pierwsza oficjalna płyta sierpeckiego zespołu OPEN TO THE PUBLIC.

Właśnie słucham świeżo wydanej płyty sierpeckiego Open To The Public. Pierwsze wrażenie jakim można się podzielić, to krótkie ok. Nie wyczerpuje to oczywiście całości opisu, więc dodam jeszcze naprawdę ok.

Dobra, a tak poważnie, to chłopaki po, bo ja wiem, chyba po około stu latach grania, w końcu wydali płytę. I to jaką ! Jak jej słucham, to muszę powiedzieć, że wszystko jest na niej dopieszczone do perfekcji. Zarówno same utwory, jak i realizacja. Pewnie, że żaden ze mnie krytyk, czy znawca, ale wiem co mi się podoba. A perfekcjonizm rzuca się wręcz w uszy. I w oczy - pierwsza rzecz, czyli okładka również wykonana doskonale. Samotne drzwi pośrodku zielonego, zalanego słońcem parku, drapieżnie kłujące w oczy swoim purpurowym kolorem - obrazek rodem z fantasmogorycznych powieści A.E.Poe, pozornie sielski widoczek, jednak równie zagadkowy i niebezpiecznie tajemniczy jak Kraina Chichów z opowiadania Jonattana Carolla. Pozostałe obrazki we wnętrzu i na końcu okładki, które układają się w krótką opowiastkę, tylko potwierdzają pierwsze odczucia... interpretację pozostawiam już każdemu, kto sięgnie po tę płytę. Niezły wizualny wstęp do warstwy muzycznej.

A muzyka... Zwykle przy opisywaniu muzyki większość osób próbuje porównań do czegoś tam. Ja może porównałbym ich do... Open To The Public. Grają już tak długo, że mają swój własny styl, choć jak już muszę szukać porównań, to zawsze przychodzi mi na myśl... nie, nie ma sensu szukać porównań. Może tak - po prostu rock. Muzyka jest urozmaicona, nie brak w niej typowo rockowej ciężkości. Rzecz jasna nie mogło zabraknąć gitarowych solówek, choć są tak wkomponowane w całość kawałków, że aż przyjemnie się tego słucha. Linie basu, niebanalne, rozbudowane, są dobrze słyszalne, zaś perkusja to nie zwykła techniczna młócka, ale doskonale zgrana z całością część.

Żaden z utworów nie nudzi - jak już wspomniane było wyżej - urozmaicone, ale bez przesady utwory mają swój klimat. Aż się prosi teraz powiedzieć, że już okładka doskonale oddaje klimat całej płyty... W swojej kategorii muzycznej - doskonale.

A teraz może trochę historii, a to głównie dla tych, którzy zainteresują się naszym sierpeckim zespołem eksportowym, jak często się ich określa. Chociaż bardziej pasuje określenie - nasz jedyny zespół. Jakoś ta nasza scenka muzyczna nie może się rozwinąć. Cóż - z twórczością OTTP zetknąłem się dość dawno, bo jakoś tak w roku 1991. Chociaż wówczas zwali się TYR i grali, delikatnie mówiąc, tło muzyczne do rzeźbienia gitarowego. I choć rzeczywiście wirtuozeria gry Andrzeja Kamińskiego nie podlega dyskusji, to umieszczanie kilku złożonych układów solowych w jednym kawałku było ponad siły przeciętnego słuchacza. Jednak po jakimś czasie Andrzej zmienił podejście do tworzenia utworów, co muzycznie wyszło z pewnością lepsze. Po kilku perturbacjach w składzie, podczas których zmienił się basista, przewinął wokalista, dłużej zabawiła wokalistka, a w końcu dołączył Darek Kowalewski, wnosząc świeży powiew, charyzmę i niesamowicie silny głos, nastąpiła zmiana nazwy na obecną.

Występowali w wielu miejscach w całej Polsce, w Ciechanowie wygrali przegląd muzyczny, są znani i doceniani. Również w Sierpcu wygrali jeden z przeglądów muzycznych (ale jak twierdzą wtajemniczeni tropiciele spisków, przekupili jury zgrzewką pierogów z serem i paczką paluszków :-) - jednak prawda jest taka, że w Sierpcu mają grono, nazwijmy ich umownie, fanów, jednak wiele osób po prostu nie interesuje się niczym więcej niż własnym intymnym światkiem, więc we własnym mieście OTTP pozostaje nadal zespołem undergroundowym hehe)

Od początku związani są z Sierpeckim Domem Kultury, gdzie dzięki ciężkiej pracy i wytrwałości założyli profesjonalne studio nagraniowe. Chociaż w ciągu tych wszystkich lat stosunki z domem kultury nie zawsze były dobre. Konkretnie chodzi tu o czasy dyrektorowania przez Barbarę Okoń, która na dyrektora placówki kulturalnej przeznaczonej dla młodzieży nie nadawała się zupełnie. Jednak i te zawirowania zespół przetrwał, niestrudzenie pracując na dzisiejszy sukces.

Od kilku lat występują w niezmienionym składzie: Dariusz Kowalewski (vocal), Andrzej Kamiński (gitara), Krzysztof Wojtas (bas, vocal) i Sławomir Szałkucki (perkusja). Z tego Andrzej i Sławek grają razem najdłużej.

strona OTTP: http://www.ottp.prv.pl