Kapliczka na studzience

Kapliczka wśród bujnej zieleni w maju 2020 roku

Kapliczka w kwietniu 2017 roku

Wybierzmy się w drogę na południe od Sierpca. Mijamy wioskę Piaski i udajemy się dawnym traktem wiodącym w kierunku Mochowa. Tuż za Piaskami szosa schodzi nieco w dół jednocześnie lekko skręcając w lewo. Po lewej stronie mijamy osobliwą kapliczkę z figurą Matki Bożej. Ustawiona jest ona na studzience. Było tu ponoć źródełko ongiś uważane za cudowne, a miejsce zwane było Kalwarią. Natomiast kilkadziesiąt metrów dalej po prawej stronie rozciąga się spore bagno dzisiaj zarośnięte o niewidocznej już tafli wody. Jest to miejsce wyglądające dość tajemniczo, zwłaszcza gdy wędrujemy tam pieszo pośród ciemnej nocy i nie zakłócają nam jej światła przeje­żdżających samochodów.

Tak było przez wieki. Czy to ze względu na ciemności, "że oko wykol", czy przez rozgwieżdżone niebo, czuło się wyjątkowość tego miejsca. Opowiadano przecież o głosach dochodzących od strony bagienka, o widzianych tam światełkach. Wspominano także, że była przy drodze dawna zbiorowa mogiła oraz, że stała tam niegdyś kaplica, która zapadła się, a bijące dzwony nadal można było usłyszeć o północy przykładając ucho do ziemi. Niechętnie przechodzono tamtędy nocną porą w pojedynkę. Trudy te odczuwali szczególnie mieszkańcy Bledzewa oraz zachodniej części Piastowa, którym musieli późno wracać z Sierpca do domu. Opowiadali w długie zimowe wieczory o swoich wrażeniach i emocjach.

Pan Władysław Wierzbicki mieszkający w Piastowie, też często był zmuszony przechodzić tamtędy po zmierzchu. Mieszkał bowiem w części wioski położonej bliżej drogi do Mochowa. Podobnie jak wiele innych osób odmawiał po cichu jakąś modlitwę wzmacniając w sobie odwagę. Kiedyś podczas takiego nocnego powrotu do domu, gdy czuł niepokój zbliżając się do tajemniczego miejsca począł modlić się żarliwie. Wkrótce dostrzegł delikatną poświatę w kształcie postaci unoszącej się nad cembrowiną mijanej studzienki. Modlił się dalej. Był przekonany, że ukazała mu się Matka Boska, która go strzegła w tym dziwnym miejscu.

Powróciwszy do domu opowiedział o tym bliskim. Nie wszyscy do końca mu wierzyli. Podjął jednak decyzję, aby na studzience w podziękowaniu postawić figurę Matki Bożej, aby w tym znaku strzegła również innych zalęknionych wędrowców. Tak też uczynił. Kapliczka ta istnieje po dziś dzień.

Didaskalia:

Figurę ufundował w 1934 (albo 1935) roku Władysław Wierzbicki (ur. 15 II 1895 w Piastowie - zm. 11 II 1967 tamże), syn Jakuba i Józefy z Majewskich.

Kapliczka osadzona jest na kręgu betonowej cembrowiny studzienki (na którym czytelny jest fragment inskrypcji fundacyjnej). Na wielobocznym, drewnianym, obitym blachą cokoliku wznosi się ażurowa konstrukcja z daszkiem nosząca znamiona architektury neogotyckiej, pośrodku której znajduje się figura Matki Bożej Niepokalanej depczącej węża - symbol "Złego". Całą konstrukcję wieńczy krzyż. Kapliczka ozdobiona jest przeważnie sztucznymi kwiatkami, ale obok rosną kasztanowce, lipy i bzy. Jest to szczególnie urokliwe miejsce w maju, a później roznosi się tu zapach kwiatu lipowego.

Około 50 lat temu dwaj nastoletni chłopcy z Bledzewa wykorzystali aurę tajemniczości "Kalwarii". Jesiennym wieczorem odpowiednio ucharakte­ryzowali się i pojawili się w pobliżu bagienka. Idące od strony Piask dziewczęta zobaczywszy "strachy", zawróciły i pewnie okrężną drogą dotarły do domu. I tak doszła jeszcze jedna opowieść o niesamowitości tego miejsca.